วันพุธที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

กลอนทำใจ


ความหวัง เป็นเหมือนกำลังใจ
แต่มันก็จะไม่สมหวังเช่นกัน ถ้ามัวแต่หวังอยู่อย่างนั้น
แต่ก็ใช่ว่า เมื่อก้าวเดินตามฝัน หรือทำตามความหวังแล้ว
มันจะสำเร็จตามที่ใจต้องการเสมอไป
สำหรับบางอย่าง มันก็ต้องเผื่อใจไว้บ้าง
มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น มันอาจจะไม่เป็นอย่างนี้
อย่างที่เราต้องการให้มันเป็น


ไม่ใช่ว่าเราไม่ดี
แต่เป็นเพราะว่า เราดีไม่พอ
ก็ไม่ใช่อีกแหละ แท้จริงแล้ว
ก็เป็นเพราะ มันไม่เหมาะสมกับเรา
ไม่ใช่เราไม่เหมาะสมกับมัน
บางสิ่งบางอย่าง เมื่อเราเลือกที่จะเดินตามมัน เพื่อไขว่คว้าหา
ก็ต้องทำให้เราพบกับความผิดหวังอยู่เรื่อย
แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าจบ
หรือหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง
บางที ความมั่นใจ หรือการตั้งความหวังไว้สูงมาก
ก็อาจจะเป็นดาบที่ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเองได้เหมือนกัน
แม้บางครั้ง ต้องพบกับความผิดหวังจากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ก็อย่าถึงกับร้องไห้เสียใจ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
หรือทำร้ายตัวเองทางอ้อมเลย


มันมีเหตุผลหลายอย่าง
ที่เราจำเป็นต้องหักห้ามใจไม่ให้รักใครสักคน
เหตุผลของคนเราย่อมไม่เหมือนกัน
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะรู้ตัวว่ามันคงเป็นไปไม่ได้

บางคนอาจต้องห้ามใจ
เพราะกลัวใจตัวเองจะถลำลึกและเจ็บปวดมากไปกว่านี้
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะมีคนที่รักคนที่เรารักมาก่อน
และคนคนนั้นก็คือคนที่เรารู้จัก
และเราก็ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของคนคนนั้น
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะเขาอาจไม่ได้คิดและรู้สึกเหมือนกับเรา

ทุกข์ทรมานแค่ไหนที่เรารักเขา
แต่ต้องพยายามฝืนใจถอยห่างออกมา
เราต้องเงียบ ต้องเฉยชา ต้องเลี่ยง ต้องหลบหน้า
ต้องทำหน้าตาบึ้งตึงใส่
เพื่อจะย้ำเตือนให้ตัวเองไม่ต้องรู้สึกอะไรใดๆ กับเขา
มันเจ็บแทบบ้าที่ต้องทำร้ายตัวเองด้วยวิธีการนี้


แม้จะดูเป็นวิธีการโง่ๆ
แต่หากจำเป็นต้องทำเพื่อปกป้องตัวเอง
เพื่อไม่ให้ใจของตัวเองต้องบาดเจ็บ

ความหวัง เป็นเหมือนกำลังใจ
แต่มันก็จะไม่สมหวังเช่นกัน ถ้ามัวแต่หวังอยู่อย่างนั้น
แต่ก็ใช่ว่า เมื่อก้าวเดินตามฝัน หรือทำตามความหวังแล้ว
มันจะสำเร็จตามที่ใจต้องการเสมอไป

สำหรับบางอย่าง มันก็ต้องเผื่อใจไว้บ้าง
มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น มันอาจจะไม่เป็นอย่างนี้
อย่างที่เราต้องการให้มันเป็น

โดย khaldoon




5 ความคิดเห็น:

  1. เจ็บน่ะ การจะตัดใจจากสิ่งที่เรารัก
    แต่บางครั้งเราก็ต้องยอมเสียมันไป
    เผื่อว่า...อาจจะ....ดีกว่า...
    .......อยู่กับเรา.........

    เราจะพาเค้าได้รอดตลอดไปหรือไม่
    เค้าจะลำบากมัย..เรามีพร้อมให้เค้าหรือยัง
    เมื่อรู้ว่า ทางที่เค้าจะไปนั้นสดใสกว่า...
    ความดีครั้งสุดท้ายที่ทำให้ได้คือ.......
    เดินออกจากเค้าไป ... (ตัดใจซะ)

    ตอบลบ
  2. ไม่ระบุชื่อ24 กรกฎาคม 2552 เวลา 05:20

    โดนใจ

    ตอบลบ
  3. ไม่ระบุชื่อ26 กรกฎาคม 2552 เวลา 05:09

    ครูครับ ทำไมครูต้องทำกลอนทำใจหล่ะครับ

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ27 กรกฎาคม 2552 เวลา 22:55

    กลอนหาจากไหนน่ะ

    แจ่มดี

    ตอบลบ
  5. ไม่ระบุชื่อ29 กรกฎาคม 2552 เวลา 07:37

    กลอนก็ได้มาจากเพื่อนน่ะ

    เพื่อนเขาแต่งมาให้น่ะ

    ใครที่แสดงความเห็นช่วยลงชื่อด้วยน่ะ

    จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

    โดย...เจ้าของบล็อก

    ตอบลบ